 |
As en Em tijdens de nieuwjaarswandeling |
Zo, die twee weken zijn echt omgevlogen! Waar waren we gebleven... o ja, 31 december. Op oudejaarsavond hebben we films gekeken totdat om 12 uur het vuurwerk losbarstte (voor sommigen onder ons, en niet eens de kleinsten, was het wel moeilijk om wakker te blijven!). Veel particulier vuurwerk is dus niet een typisch Nederlandse gewoonte, want hier ging ook veel (en mooi!) vuurwerk de lucht in. Vanuit de keuken hadden we een goed uitzicht. De volgende dag lang uitgeslapen en even een frisse neus gehaald. Vanuit ons huis kan je een heel aardig rondje lopen door/om een leuke nieuwe wijk met appartementen die aan zee liggen, inclusief chique jachthaven. Op vrijdag 2 januari vroeg op om Emma en Bram naar het vliegveld te brengen. Het was drukker dan ik ooit gezien had op het vliegveld, maar gelukkig ging de bagage drop off redelijk snel, ondanks de flinke rij. Zwaai zwaai, snif snif! Gelukkig zien we elkaar snel weer als we naar Nederland komen voor het feest van Bas en Siny.

Terug in Hellerup gingen we op pad voor As' verjaardagscadeau: een nieuwe fiets (de eerste nieuwe en niet 2e- of 3e-hands fiets in haar leventje...). We vonden een mooi paars exemplaar bij een lokale fietsenhandel in de udsalg. Dus As was helemaal happy ;-). Verder het huis weer 'gereorganiseerd' zodat de dames allebei weer in hun eigen kamer kunnen slapen. We hebben hier beduidend minder ruimte dan op de Kovelaarstraat dus na 2 weken redelijk op elkaars lip gezeten te hebben was het wel weer lekker dat iedereen wat private space had. En As heeft een bedbank, die uitgeklapt een 2-persoonsbed is, maar dan is haar kamertje ook meteen helemaal gevuld... Normaal gesproken slaapt ze dus op de niet uitgeklapte bank zodat ze nog wat loopruimte heeft. Maar de afgelopen 2 weken moest ze haar kamer met Iris delen, dus viel er weinig te lopen. De dames hebben hier natuurlijk ook minder afleiding dan in de Kovelaarstraat; daar is vaak wel iemand om mee te spelen, maar hier moeten ze het alleen met elkaar doen. Dat is wel even anders natuurlijk.
Zaterdag gingen we shoppen (Pat's en mijn hobby ;-)); de dames hebben natuurlijk wel iets feestelijks nodig voor het feest van Bas en Siny! We gingen met de bus en de metro naar een groot winkelcentrum op Amager, een eiland ten zuiden van het centrum. We zijn, na wat opstartproblemen (blijft een uitdaging, shoppen met een puber ;-)) heel goed geslaagd en de dames hebben leuke outfits bij elkaar gezocht. Na een mega-smoothie dan wel ice-coffee naar binnen te hebben gewerkt zochten we de metro weer op. De metro rijdt hier volledig automatisch, zonder bestuurder en conducteur (af en toe komt er wel een controleur binnen). Terug lukte het Astrid en Iris een plek voorin te bemachtigen; dat is heel grappig, heb je dus net het gevoel of je zelf de bestuurder bent. De metro rijdt buiten het centrum overigens bovengronds (en op een verhoging), dus je hebt door de voorruit dan echt een geweldig uitzicht.
Verder hebben we voorbereidingen getroffen voor Astrid's kinderfeestje; het wordt een Lego-party! (What else? ;-)). Uitnodigingen gemaakt en lego-spelletjes en recepten voor lego-taarten op internet opgezocht. En de dames zuchten en steunen onder een internet-restrictie: we zijn in de kerstvakantie zo hard gegaan met data-gebruik dat we tegen onze limiet aanzitten. En aangezien we niet weten wat er gebeurt als we over de grens gaan (woekerprijzen of gewoon geen internet meer), en Iris van de week nog 2 Skype-lessen Latijn heeft, mag er nog maar heel beperkt ge-netflixt en ge-youtubet worden. Dus heeft As nu afkick-verschijnselen van haar Glee-verslaving... ;-).
 |
uitzicht op de brug naar Zweden |
Vandaag hebben we nog een uitstapje gemaakt naar Dragor, een zeer schatting vissersdorpje op de zuidpunt van Amager. Het was een droge, zonnige dag, maar de wind was snijdend koud, vooral aan de kust. We hebben het dus niet heel lang volgehouden buiten. Vreemd genoeg waren alle horeca-gelegenheden dicht (terwijl veel winkels wel open waren en er ook zat mensen op de been waren), dus een bakkie zat er niet in. Dat hebben we dan maar lekker in onze warme keuken in Hellerup gedaan.
 |
Het dorpje Dragor |